سرویس بین‌الملل ـ سپاه صحابه، یکی از گروه‌های تروریستی است که هر چند منشأ پاکستانی دارد، عمده حمایت‌هایش را از افغانستان می‌گیرد.

به گزارش «تابناک»، سپاه صحابه در اوايل دهه 1980 توسّط يك روحانى سنّى به نام «مولانا حق نواز جهنگوى» تأسيس شد؛ راه‌اندازی این گروه، مصادف با سال‌هاى نخست انقلاب اسلامى در ايران و علّت پايه‌ريزى آن، اين بود كه از تأثيرگذارى انقلاب اسلامى ايران بر مردم پاكستان جلوگيرى شود.

بنابراین گزارش، این گروه يكى از اهداف مهم خود را مبارزه با عزادارى امام حسين ـ عليه‌السلام ـ و در واقع تخطئه قيام آن حضرت مى‌دانست. البته مجلّه «خلافت راشده» در سال‌هاى انتشار خود، بارها اين خواسته را مطرح كرده و از دولت پاكستان خواسته است با برچيدن همه امامزاده‌هاى شيعه و حسينيّه‌ها، از برگزارى مراسم عزادارى عاشورا در همه مدارس و دانشگاه‌ها جلوگيرى شود؛ که البتّه اين تقاضا هيچ گاه از سوی دولت پاكستان پذیرفته نشد.


از ديگر اهداف اين گروه، مبارزه با گروهى شيعى به نام «تحريك جعفرى» ـ كه در سال 1979 در پاکستان تأسيس شده ـ و همچنین مبارزه با آنچه خطرات احتمالى شيعيان می نامند و ترس از رشد قدرت نظامى، سياسى و مذهبى آنان در منطقه بوده است.

گروه «سپاه صحابه» افزون بر حملات خود ضدّ شيعيان، ايرانيان مقيم پاكستان را آماج تهاجم خود قرار دادند، به اين بهانه كه آنان از ناحيه حكومت شيعى در ايران حمايت مى‌شوند و بنابراین، بايد از ميان برداشته شوند.

این گروه در كشورهاى خارجى نيز مراكزى براى فعّاليّت خود داير كرده‌اند؛ كشورهايى چون امارات متّحده عربى، عربستان سعودى، بنگلادش، كانادا.

این گزارش می‌افزاید: «مولانا جهنگوى» در سال 1990 به قتل رسيد و پس از او، «مولانا اعظم طارق»، مسئوليّت اين گروه را به عهده گرفت. «اعظم طارق» نیز متّهم شد كه نزدیک 103 مورد، رهبرى ترور مقامات شيعيان را به عهده داشته است.


این گروه در سال 2002 از سوی پرویز مشرف، رییس‌جمهوری پاکستان به عنوان سازمانی تروریستی معرفی شد و به دنبال آن، دولت پاکستان، گروه سپاه صحابه را مورد حمله قرار داد و افراد بسيارى را دستگير كرد. پس از ‌پاشیدگی سپاه صحابه، «اعظم طارق»، رهبر آن گروه، فعّاليّت خود را با نام جديدى به نام «ملّت اسلاميّه» آغاز كرد و مبالغ هنگفتى از ناحيه هواداران خارجى خود به دست آورد.

در پانزدهم نوامبر 2003 دولت پاكستان اين گروه را نيز ممنوع اعلام و اعضاى اصلى آن را دستگير و حساب بانكى آنها را مصادره كرد و محلّ اجتماعات ايشان را در خانه‌ها، مساجد و دیگر اماكن مورد حمله قرار داد. در این باره، دولت پاكستان براى اين كه جلوى فعّاليّت ديگرى از اين گروه را در قالب اسمى جديد گرفته باشد، نزدیک ششصد نفر از دستگيرشدگان را به پرداخت وجه ضمانت 100000 روپيه ای محكوم كرد.


از سویی، در اوايل اكتبر 2001 «اعظم طارق» نيز دستگير شد. او همچنان كه در حبس بود، در انتخابات دهم اكتبر 2001 شركت كرده و رأى لازم را به دست آورده و به عنوان عضوى مستقل در مجلس فدرال ايالت پنجاب برگزيده و در نتيجه در سی‌ام اكتبر از زندان آزاد شد.

او چند ماه پس از آزادى، شروع به حمايت از دولت منتخب «ظفرالله خان جمالى» كرد و در نتيجه، همچنان به حركات افراطى خود عليه شيعيان ادامه داد؛ و سرانجام در ششم اكتبر سال 2003 به قتل رسيد. این در حالی بود که منبع درآمد اين گروه، گاه از ناحيه سنّى‌هاى افراطى و ثروتمندى كه در عربستان سعودى و خليج فارس بودند، تأمين مى‌شد و گاه فرقه‌هاى متعصّب داخلى مانند گروه «جماعت اسلامى» و گروه «جماعت علماى اسلامى» و دیگر گروه‌هاى همسو در سایر کشور‌ها نیز به آنان یاری می‌رساندند